De Aart Koopmans Memorial is een wedstrijd over 100 km, en de 2e Grand Prix wedstrijd op de Weissensee.
De wedstrijd start om 8 uur. Het parcours is weer 9.1 km. 11 rondjes dus. 's Nachts heeft het nog gevroren en bij de start is het nog een paar graden onder nul. De sporen van de toertocht van vrijdag zijn nog goed te zien en te voelen in het ijs. De diepe sporen zijn weer bevroren. Het is even wachten totdat het zonnetje op het ijs van het kleine meer valt.
Woensdagochtend, de start van de 200 km van de alternatieve Elfstedentocht is vervroegd naar half 8. Terwijl de NOS nog Jan-Maarten Heideman interviewt, trekken wij de schaatsen aan. Het vriest nog een paar graden, en de omstandigheden lijken goed. Geen wind en de ijsmeesters hebben een baan van 9,1 km neergelegd die er best aardig uitziet. Schaatsers en begeleiding staan voor een monsterinspanning van 5 1/2 tot wel 7 uur voor de dames. Ik ben opvallend rustig. De dagen na het ONK hebben mij goed gedaan. Meters maken is mijn doel.
Team Haven Amsterdam/Skits is de titelverdediger bij de Beloften bij de ploegenachtervolging op de Weissensee. En dat schept verplichtingen. Dit jaar zijn er een paar sterke teams en dus zal het best zwaar worden om de titel te behouden. De beloftenteams starten elk met 3 rijders, en de tijd van de 2e rijder telt. Op de Weissensee is een ovaal van 500 meter neergelegd dat 6 keer moet worden afgelegd.
Vanaf het einde van de zomer gaat het stapje voor stapje beter. Dat wil zeggen soms een paar stapjes vooruit en soms ook weer een paar terug, maar de lijn is stijgende. Nadat ik na de eerste marathonwedstrijd precies wist waar ik stond was het zoeken naar de beste manier om marathons uit te rijden en ook iets voor de ploeg te kunnen betekenen.
Maar het bleef spannend wat het natuurijs op de Weissensee zou inhouden. De laatste keer op natuurijs was jaren terug een tochtje in het Westland, maar een wedstrijd is andere koek.
